Stowarzyszenie Twórców i Producentów Sztuki, Miasto Szczecin, Czeskie Centrum oraz Klub Storrady zapraszają 24 listopada 2013 roku na spotkanie, w czasie którego prezentowany będzie rozmowa z Helgą Hoškovą-Weissovą, autorką Dziennika Helgi czyli świadectwa o życiu w obozie koncentracyjnym.
W imieniu organizatorów zapraszamy 24 listopada 2013 o godz. 17:00 do Klubu Storrady w Szczecinie.
Helga Hošková-Weissová – świadectwo dziewczynki o życiu w obozach koncentracyjnych.
Wśród innych pozycji dziecięcej literatury wspomnieniowej ofiar Holocaustu, Dziennik Helgi, pisany ołówkiem na kartkach szkolnego zeszytu i własnoręcznie ilustrowany, to książka szczególna – jej sugestywne obserwacje obozowej rzeczywistości, ilustrowane rysunkami tworzą poruszającą całość. Zeszyty z zapiskami przetrwały wojnę zamurowane w ścianie. Z 15 tysięcy dzieci przewiezionych do obozu w Terezinie i deportowanych potem do Auschwitz, ocalała setka. Jednym z nich była Helga. Niezwykle cennym uzupełnieniem spotkania tego wydarzenia będzie pokaz prac przejmujących rysunków z okresu pobytu w Terezinie.
– Spotkaniu będzie towarzyszyć niezwykła wystawa rysunków autorki powstałych w Terezinie (do połowy grudnia)
Unikatowe dziecięce rysunki dokumentujące życie codzienne w Terezinie.
Rysunki te mają szczególne znaczenie również ze względu na to, że nie istnieją żadne fotografie z tego okresu w Terezinie. Rysunki są właściwie jedynym zachowanym dokumentem.
Prezentacja Książki Dziennik Helgi oraz czytanie fragmentów
-Wśród licznych książek dotyczących Holokaustu jest to pozycja wyjątkowa. Obok Dziennika Anne Frank to jedyny tak obszerny obraz czasu wojny zanotowany przez dziecko – tym cenniejszy, że ukazuje okupowaną Pragę, getto w Terezinie oraz obozy Auschwitz, Freiberg i Mauthausen.
Helga Hošková-Weissová jest jednym z nielicznych dzieci, które przeżyły Terezin. Urodziła się w 1929 roku w Pradze. 10 grudnia 1941 roku, razem z rodzicami została włączona do jednego z pierwszych transportów, które wyruszyły do Terezina. Spędziła tam prawie trzy lata swojego życia. Później została deportowana do obozów w Oświęcimiu, Freibergu i Mauthausen. W maju 1945 roku odzyskała wolność.
Maluj, co widzisz, powiedział jej ojciec, kiedy do męskich baraków przemyciła rysunek, na którym dzieci lepiły bałwana. Wydarzyło się to w grudniu 1941 roku, niedługo po przyjeździe do Terezina. Śniegowy bałwan był właściwie ostatnim dziecięcym rysunkiem Helgi . Zdanie wypowiedziane przez ojca i późniejsze przeżycia, wywołały w Hoškovej poczucie, że została powołana do tego, żeby na swoich rysunkach uchwycić życie codzienne w getcie. Helga Hošková-Weissová do Terezina przywiozła ze sobą blok, pudełko z farbami wodnymi, pastele i ołówki, wystarczyły niemalże na całe trzy lata. Pierwsze rysunki powstawały jeszcze na dobrej jakości papierze, później rysowała na wszystkim, co udało jej się zdobyć. W Terezinie powstało około 100 rysunków.
W roku 1944 razem z matką została deportowana do Oświęcimia. Przed deportacją swoje rysunki oraz zapiski przekazała wujowi. Zamurował je w ścianie i w ten sposób przetrwały wojnę.
"DZIENNIK HELGI"
Helga zaczyna pisać dziennik w 1938 roku. Ma wtedy osiem lat i mieszka z rodzicami w Pradze. Rodzina Helgi jest ofiarą pierwszej fali nazistowskiej inwazji. Jej ojciec traci pracę, przed dziewczynką zamykają się drzwi szkoły. Wkrótce dochodzi do pierwszych deportacji; zaczynają znikać przyjaciele i bliscy Helgi. Ona sama, wraz z rodzicami, trafia do getta w Terezinie, skąd po trzyletnim pobycie jej ojciec zostaje przewieziony do Auschwitz. Niedługo jego śladem podążają Helga i jej matka. Dziennik dziewczynki ocaleje zamurowany przez jej wuja w ścianie.
Są to więc zapiski z siedmiu lat wojny spisane przez dziecko. Dziewczynka opisuje w nich pobyt w getcie w Terezinie oraz w obozie Auschwitz-Birkenau, a także przeżycia późniejszej tułaczki aż do wyzwolenia, którego doczekała w obozie w Mauthausen. To niezwykła opowieść dziecka, które od chwili wkroczenia wojsk niemieckich coraz mniej rozumie otaczającą je rzeczywistość; spisuje swoje obserwacje na kartkach szkolnego zeszytu i opatruje rysunkami, tworząc wiarygodne i szczególne świadectwo o Holokauście. Heldze cudem udaje się przeżyć zarówno pobyt w obozie, jak i tułaczkę ostatnich dni wojny. Ostatecznie wraca do Pragi. Tam uzupełnia swój dziennik. Należy do nielicznej grupy praskich dzieci, które przetrwały Auschwitz.
Po wojnie wróciła do Pragi z matką, ojciec nie przeżył. Skończyła Wyższą Szkołę Wzornictwa Przemysłowego i została malarką. Jej obrazy znane są dziś na całym świecie. Jej malarska pasja narodziła się jednak już wcześniej, w getcie w Terezinie.
Info:
Rafal Bajena
880-141-394
Stowarzyszenie Twórców i Producentów Sztuki.
Artist & artProducers Association
sttpro@wp.pl